Biografia
Jan Pawlikowski urodził się 2.stycznia.1943 roku w podhalańskiej wiosce Maruszynie, leżącej nieopodal Nowego Targu. Od samego początku w jego życiu obecna była muzyka, która stanowi trzon kultury podhalańskiej towarzysząc góralom w każdym momencie ich życia. Pierwszym instrumentem, na którym nauczył się grać była, kupiona na odpuście, harmonijka ustna. Swoje pierwsze skrzypce, a dokładnie ich góralski odpowiednik – złóbcoki, Jan dostał od swego stryja, który był muzykantem, miał nawet własną kapelę.
Talent muzyczny i pasję u młodego Jana zauważyła nauczycielka ze szkoły w Maruszynie, pani Maria Gondkiewicz, która namówiła rodziców do dalszego kształcenia syna. Dzięki temu Jan rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym i Szkole muzycznej w Nowym Targu, w klasie skrzypiec prof. Mariana Podkanowicza, dyrektora tej szkoły.
W roku 1959 prof. Podkanowicz wraz z Franciszkiem Mardułą, uczniem nestora podhalańskich lutników Andrzeja Bednarza, założyli Technikum Budowy Instrumentów Lutniczych w Nowym Targu. Za namową prof. Podkanowicza Jan Pawlikowski rozpoczął naukę w Technikum Lutniczym i tam, pod okiem mistrza Marduły powstały pierwsze instrumenty Jana Pawlikowskiego. Po maturze i uzyskaniu dyplomów Szkoły Muzycznej oraz Technikum Budowy Instr.Lutniczych Jan Pawlikowski rozpoczął naukę w Szkole Muzycznej II stopnia w Krakowie, w klasie altówki Eustachego Bruczkowskiego. Jednocześnie nie przestawał budować nowych instrumentów. Jego talent lutniczy został doceniony przez pedagogów, za sprawą których Jan otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki na dalszą naukę lutnictwa. Jako, że w Krakowie nie było kierunku lutnictwa Jan Pawlikowski uczęszczał na wykłady z fizyki i akustyki na Wydziale Teorii Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Odbył również praktykę w zakresie konserwacji instrumentów w Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu.
Krakowski lutnik Piotr Kubas – znany i poważany przez lokalnych muzyków – przyjął Jana Pawlikowskiego do swego warsztatu na praktykę, która trwała dwa lata. Po śmierci Kubasa, Jan objął pracownię w Filharmonii Krakowskiej opiekując się instrumentami filharmoników. Pomimo sporej ilości pracy Jan kontynuował naukę gry na altówce rozpoczynając studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Eugenii Umińskiej, pod okiem asystenta Pani Profesor – Mariana Dumanowskiego. W ówczesnym budynku PWSM przy ul. Bohaterów Stalingradu 3 ( dzisiejsza ul. Starowiślna ), na 1 piętrze znajdowała się pierwsza pracownia Jana Pawlikowskiego (1967-1968 ).
Opieka nad instrumentami filharmoników krakowskich, muzyków Orkiestry Polskiego Radia jak i koleżanek i kolegów ze szkoły oraz studiowanie gry na altówce stało się niemożliwe do pogodzenia. Stąd decyzja o przerwaniu studiów i skupieniu wyłącznie na pracy lutniczej (1970 rok).
W latach 1972/1973 Jan Pawlikowski wyjechał do USA i pracował w znanej chicagowskiej pracowni „Kagan & Gaines”, gdzie oprócz budowania nowych zajmował się naprawą i korektą starych instrumentów.
Jan Pawlikowski jest laureatem wielu Krajowych i Międzynarodowych Konkursów Lutniczych m.in.:
- I-sza nagroda za wiolonczelę w Konkursie Lutniczym im. Zdzisława Schulca w Poznaniu (1979r.)
- Specjalna Nagroda Redakcji czechosłowackiego wydawnictwa lutniczego „Hudebni Nastroje” za dwoje skrzypiec w Konkursie Lutniczym im. Zdzisława Schulca w Poznaniu (1981r.)
- Zakwalifikowanie altówki do finału Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. Antoniego Stradivariusa w Cremonie we Włoszech (1982r.)
- Brązowy medal za skrzypce w Konkursie Lutniczym w Sofii w Bułgarii (1983r.)
Wielokrotnie zapraszany był jako juror do Krajowych i Międzynarodowych Konkursów Lutniczych m.in.: w Moskwie, Hradec Kralowe, Pradze, Poznaniu.
W swej pracowni wykształcił wielu młodych lutników, którzy dziś prowadzą własne pracownie. Wśród wychowanków mistrza Jana jest córka Janina Pawlikowska, absolwentka Liceum Muzycznego im. Fr.Chopina w Krakowie (klasa skrzypiec) oraz Wydziału Lutnictwa Akademii Muzycznej im. I.J.Paderewskiego w Poznaniu (klasa prof. Andrzeja Łapy). Praca Janiny została nagrodzona na kilku znaczących Konkursach Lutniczych: I i II nagroda za skrzypce (Poznań 1999r.), złoty medal i I nagroda za skrzypce na Międzynarodowym Konkursie Lutniczym im.P.Czajkowskiego w Moskwie (2002r.),I miejsce za altówkę na III Ogólnopolskim Konkursie Lutniczym im. W. Kamińskiego w Poznaniu (2004r.),nagroda Jego Magnificencji Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu dla najwyżej punktowanego studenta biorącego udział w Międzynarodowym Konkursie Lutniczym im. H.Wieniawskiego w Poznaniu (2005r.), nagroda i dyplom za najwyższe walory lutnicze skrzypiec oraz 3 wyróżnienia jurorów z USA, Kanady i Portugalii na Międzynarodowym Konkursie Lutniczym im. P.Czajkowskiego w Moskwie (2007r.)
Od 1966 roku Jan Pawlikowski jest członkiem Związku Polskich Artystów Lutników ( powstałego w 1954 i do 1980 noszącego nazwę „Stowarzyszenia Lutników Polskich”). Od 1976 do 1994 był jego v-ce prezesem i aktywnym działaczem.
Nie sposób zliczyć ilu muzyków gra na instrumentach wykonanych przez Jana Pawlikowskiego. Zamówienia napływają nie tylko z Polski, krajów Europejskich w tym Rosji ale i odległych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, Kanady, Meksyku, Chin a nawet Urugwaju.